اگر چه در هدفمندی یارانه ها "بهای کالاها و خدمات مشمول یارانه باید به سمت بهای تمام شده کالا و در نهایت به سمت  بهای فروش حرکت نماید " 

اما ............    در حمایت از تولیدات داخل  هزینه های تولید با استفاده از تکنولوژی روز دنیا [ ضمن حفظ برتری کیفیت کالا] باید به پائین تر از سطح هزینه های تولید دیگر کشور ها تنزل پیدا نماید  در غیر این صورت به علت غیر رقابتی بودن, کالای تولید داخل تولید دچار مرگ تدریجی خواهد شد.

متاسفانه دولت در خرید تضمینی گندم و اعلام نرخ خرید اندکی شتابزده عمل نموده  و این عمل در راستای حمایت از تولیدات داخل نمیباشد  شاید اگر دولت بین گندم  مرغوب و نامرغوب  تفاوت قیمت  فاحشی قرار میداد  چه بسا کشاورز  درجهت تولید با کیفیت تر قدم  بر میداشت. 

اگر چه زیر ساخت های  حمایت از تولید گندم و...  در جهت کیفیت بهتر و کاهش بهای تمام شده  مشکل دارد.

به عنوان مثال واردات گندم ارزن قیمت تر  از تولیدات داخل  که کماکان ادامه دارد  به نوعی ضربه و سم مهلکی برای تولید داخل میباشد شاید به علت کاهش تولید امری ضروری باشد اما  نیاز به برسی دارد که با توجه به قابل قبول نبودن قیمت پیشنهادی برای کشاورزان اکنون که گندم ها به دولت فروخته نمیشود  پس به کجا فروخته میشود  شاید  ریشه یابی این مشکل به حمایت از تولید داخل کمک بیشتری نماید.

به عنوان نموبه  واردات کالاهای ارزان قیمت و بی کیفیت چین  در کشور به هر بهانه ای که باشد  هیچگاه در جهت حمایت از تولیدات داخل نمیتواند باشد و اگر کسی چنین  نظری   داشته باشد  مطمئنا در توجیه این مسئله برای پنهان سازی  سود های سرشار , از محل واردات  کالاهای چینی  که هزینه های تولیدشان پایین میباشد ؛ قدم بر میدارد. 

به نظرم دولت باید در سه جهت بیشتر قدم بردارد: 

1- برنامه ریزی در جهت کاهش هزینه های تولید.

2- برنامه ریزی در جهت افزایش کیفیت  تولیدات داخل. 

3- برنامه ریزی در جهت کنترل واردات بی رویه.